zaterdag 21 juli 2012

Ellen Petri @ Vlaamse vrouwen


Ellen Petri (Merksem, 25 mei 1982) was de Miss België van 2004.

Op zondag 12 december 2003 werd zij tot Miss België 2004 gekroond. Vlaamse vrouw Ellen Petri verscheen daardoor geregeld in bikini of badpak in verschillende mannenbladen zoals Ché, P-Magazine, Menzo en Maxim.

De Merksemse nam tevens deel aan de 54ste Miss World verkiezing en won er twee prijzen: de “Top Fashion Designer Award” voor haar jurk; een creatie van couturier Nicky Vankets en ook de "Miss Cyber Press Award" als meest fotogenieke deelneemster.

In 2006 speelde ze een gastrolletje in het tweede seizoen van de serie Spoorloos Verdwenen, als de vriendin van digitaal rechercheur Kevin De Jong.

Ook in 2006 werkte ze mee aan heiligschennis door te poseren in lingerie in een biechtstoel van de kapel van Salve Mater in Lovenjoel (bij Bierbeek) en te poseren met een priester tussen de benen. De fotoreportage was gemaakt voor het mannenblad P-Magazine.

Eind 2006 speelde Vlaamse vrouw Ellen de belezen beauty in De show van het jaar. Elke aflevering las ze een citaat voor uit een boek geschreven door een praatgast.

In juni 2007 begint Ellen te werken als presentatrice bij Belgacom TV. Ze presenteert er wekelijks het magazine van de digitale zender. Tevens wordt Ellen het gezicht van Belgacom TV. Haar presentatieopdracht zal nog worden uitgebreid.

Vlaamse vrouw Ellen Petri: Ik neem het leven zoals het komt

Ellen Petri plant haar carrière niet. Wat zal zijn, zal zijn. “Als je je focust op iets en je laat je daardoor gek maken, dan kan de ontgoocheling groot zijn. Je geraakt hierdoor gefrustreerd. Je moet het leven nemen zoals het zich aandient. Natuurlijk kun je je toekomst wel sturen, maar je mag jezelf niet opdringen.” Ellen Petri vindt dat ze een sterk karakter heeft en van uitdagingen houdt: “Ik zie mezelf anders dan de mensen. Zo neem ik de touwtjes graag zelf in handen. Mensen die me nauwelijks kennen vinden van niet. Ik ga ook geen uitdaging uit de weg. Je wordt in een opdracht geduwd en je moet er maar zien uit geraken. Soms heb ik het gevoel dat ik niet goed durf, maar als de klus geklaard is, is het best wel leuk geweest. Soms slaat iets tegen, maar dan leer je er iets uit, je bouwt iets op voor jezelf. Je evolueert. Hoe meer dingen je doet, hoe meer kansen je krijgt om dingen op te steken. Je voelt je daarna ook zekerder.”

Ellen Petri, geboren op 25 mei 1982, danste als klein meisje klassiek ballet en alles wat met dansen te maken heeft boeit haar nog altijd. Ze vindt ook dat ze een fijne jeugd heeft.
“Met mijn twee zussen en broer brachten we de zomermaanden door in Knokke. Dat was een fijne tijd. Ik ben niet streng opgevoed, maar beleefdheid was heel belangrijk. En we gehoorzaamden altijd. Als onze ouders zeiden dat we iets niet mochten doen, dan deden we dat ook niet. Ik mocht wel dikwijls zelf bepalen wat ik wou.” Ellen is de oudste van vier kinderen: “Ik heb het pad moeten effenen voor mijn zussen en broer. Maar thuis waren er altijd regels, die moesten gevolgd worden. Ik mocht pas uitgaan vanaf mijn zestiende en op zich vind ik dat niet slecht. Tegenwoordig gaan de jongeren al op zo’n jeugdige leeftijd op stap, dat ze uitgaan op hun achttiende al beu zijn. Alles moet op zijn tijd komen. En zeker voor een meisje. Voor een jongen is dat anders. Neen, het is niet slecht geweest dat ik niet vroeger mocht uitgaan.”
Toekomstdromen had Ellen niet. “In het middelbaar onderwijs wist ik niet wat ik later wou worden. Ik dacht dat ik er wel voor zou gaan als ik een leuke studierichting zou vinden. Uiteindelijk koos ik voor de richting techniek-wetenschappen en daarna schoonheidsspecialiste.”

Miss België
Haar familie en vrienden vonden het leuk dat Ellen meedeed aan de verkiezing van Miss-België: “ Er zijn altijd wel mensen die negatief zijn en ergerlijke dingen vertellen. Maar je hebt toch niets te verliezen als je deelneemt aan een missverkiezing. Je leert voor jezelf opkomen en je plan trekken.” Ellen deed mee zonder overdreven ambitie. “De meisjes zijn allemaal even zenuwachtig. Iedereen maakt evenveel kans om te winnen. De jury beslist uiteindelijk. Wie niet waagt, niet wint.” Bij haar eerste deelname valt ze naast de prijzen: “Ik vond het niet zo erg, daarom heb ik toch een tweede keer meegedaan. Als ik het niet had gedaan zou ik er later misschien spijt van krijgen. En in 2004 word ik dan Miss België. Op het ogenblik zelf besef je niet wat je overkomt. Je bereidt je erop voor en de avond gaat zo snel, dat je geen tijd hebt om na te denken. En ineens hoor je je naam … je bent Miss België. Je wordt naar alle kanten getrokken voor foto’s en eerste interviews. De eerste nacht als Miss België was kort. Ik was doodop en had slechts twee uurtjes geslapen. Ik moest er heel vroeg uit voor een radio-interview. Je bent er niet echt op voorbereid. Je wordt meegesleurd in het razende ritme van het leven van een Miss België. Mijn job viel daar niet meer mee te combineren. Daarom heb ik die dan ook opgezegd. Al bij al was die missverkiezing wel goed voor de ontwikkeling van mijn persoonlijkheid.”

Fotogeniek
Een volgende stap in de carrière van Ellen Petri is, dat ze België gaat vertegenwoordigen tijdens de verkiezing van Miss World in China: “De kennismaking met verschillende culturen, levenswijzen, en karakters van de deelneemsters was enorm verrijkend voor mij. En ik deed het niet slecht. Ik behaalde twee prijzen: de Top Fashion Designer Award voor mijn jurk, een creatie van Nicky Vankets, en ook de Miss Cyber Press Award voor meest fotogenieke deelneemster. Er werden blijkbaar een aantal foto’s genomen en mensen van overal mochten via internet stemmen voor wie ze het meest fotogeniek vonden. Zelf heb ik het niet echt kunnen volgen en ik kwam eigenlijk een beetje uit de lucht gevallen. Ik was al verkozen voor ik goed wist dat ik eraan mee deed.”

Modellenwerk
Na al die Miss-ervaringen neemt haar professionele leven een nieuwe wending. “Ik doe nu modellenwerk. Het is heel tof om met professionele mensen samen te werken. Ik ben nu ook aangesloten bij een modellenbureau, waardoor er ook buitenlandse opdrachten bij zijn. Zo ben ik voor enkele castings al een paar keer naar Milaan en Zuid-Afrika geweest. Ik reis heen en weer, want ik kan er geen weken blijven, omdat ik hier mijn job heb. Ik doe ook nog ‘actes de présence’ en presentatiewerk. Naakt poseren doe ik voorlopig nog niet”
Ellen presenteert voor bedrijven op evenementen en beurzen. Geregeld duikt ze op in televisieprogramma’s zoals Let’s Dance of Fear Factor. Maar ze wil meer: “Eigenlijk zou ik willen werken voor de televisie. Op dit ogenblik lijken vele programma’s op elkaar. Ik weet niet welk soort programma ik zou willen maken. Misschien een totaal ander programma? Je wordt immers met je programma geassocieerd want je legt je eigen accenten erin. Het zou leuk zijn om iets totaal anders te kunnen doen. Als ik zo’n kans zou krijgen, dan ga ik er alleszins voluit voor.”




zondag 1 juli 2012

Veronique De Kock sexy lingerie fotoshoot Triumph @ Vlaamse vrouwen


Véronique De Kock doet een sexy fotoshoot voor het Duitse lingeriemerk Triumph. In de studio van fotograaf Frank De Mulder laat ze zich transformeren in steeds verschillende vrouwentypes, van langharige babe tot sexy blondine. Voor De Kock is deze shoot het bewijs dat ze nog steeds meetelt als model.

Vlaamse vrouw Véronique De Kock (32) wordt model voor het lingeriemerk Triumph. De Kock is met haar 51kilo en 1 meter 72 dé droomvrouw van vele mannen. En ja, ze draagt wel eens jarretelles om te 'ontspannen' en sexy lingerie is volledig haar ding. Maar De Kock werkt zich vooral kreupel. 'Ik ben de afgelopen twee jaar al twee keer gecrasht. Een nierbekkencrisis, met veertig graden koorts erbovenop.'
Het nieuwe lingeriemodel zit met een gewone jeansbroek en een T-shirtje op een plastic stoel in een tent.

Véronique, proficiat! Je wordt lingeriemodel.
Véronique De Kock: 'Leuk hé. Ik deed wel al een paar presentaties voor het merk, maar toen ze zeiden V éronique, we willen jou als sexy model , schrok ik toch. Ik ben al 32 en heb op de koop toe al een kindje op de wereld gezet. (kijkt naar haar buikje). Ik dacht damn , hadden ze dat nu eens tien jaar eerder gevraagd. Hoewel, ze hebben dat gevraagd, maar mijn toenmalige echtgenoot wou dat liever niet. (François Xavier Nieberding red.) Na mijn huwelijk hebben ze wellicht gedacht: die doet dat nooit meer. Dus toch. Ik ben vereerd.'

Ben jij een lingeriemadam?
'Absoluut. Sexy lingerie is leuk. In mijn privéleven draag ik altijd lingerie met strikjes en prulletjes en kantjes. Romantische dingske s.'

Geen witte slips voor jou?
'Slips? Nee, ik draag 99,9 procent van de tijd gewoon strings. Dat zit comfortabel. En wit? Geef mij maar een kleurtje.'

Jarretelles?
'Ja, why not ? In de privésfeer natuurlijk. En die blijven meestal niet lang aan, als je weet wat ik bedoel. (lacht verleidelijk)

Veel mannen dromen ervan om jou in jarretelles te zien. Ze vinden je bloedmooi. Maar ze gaan er wel van uit dat je iets aan je lichaam hebt veranderd.
Véronique De Kock: 'Ik hoor dat al jaren en dat is dus absoluut niet waar hé. Voor mijn zoontje er was, had ik een heel zware boezem. Ze zeiden toen al dat ik nep borsten had. Maar na mijn bevalling waren ze plots een stuk kleiner. Hét perfecte bewijs dat ze puur natuur zijn. Trouwens, ik heb ook mijn complexen hoor.'

Henk Van Cauwenberghe, fotograaf van de showbizzkalender, was onlangs niet mals over jou: 'De enige vrouwelijke BV die mag zeggen dat ze een modellencarrière heeft gehad, is Phaedra Hoste. De rest is minstens een kop te klein.'
'Toen ik het hoorde, dacht ik ' huh'? Wat zegt die nu ? Waarom boekt hij mij dan? Hij heeft me nadien een sms gestuurd: Ik heb dit nooit gezegd . Ik geloof hem niet. Hij verkoopt veel blabla. Trouwens, ik heb in Parijs en Amsterdam, Düsseldorf en Londen gewerkt, zo slecht zal het wel niet geweest zijn zeker? Nu beweert hij dat er geen vuiltje aan de lucht is en ik nog altijd op zijn kalender wil prijken. Maar de naakt foto's waren genomen vóór hij dat gezegd heeft. Ach, ik wil niet te veel aandacht aan die man besteden. Hij is het niet waard.'

Jean-Pierre Eggermont van Models Office gaf hem gelijk en zei dat jij en Vlaamse vrouw Tanja Dexters 'leuke kinders' waren met wie hij graag eens een spaghetti mee ging eten. Maar voor zijn bureau werken, dat niet. 'Ik doe in topmodellen, niet in variétéfiguren.'
'Zijn vrouw had me nochtans gevraagd om voor Models Office te komen werken, maar ik werkte bij Dominique Models, dus dat ging niet. Dat zegt toch genoeg? Zo'n poppemieke zal ik dus niet zijn hé.'

Wat doe jij dan in vredesnaam allemaal?
(Neemt haar agenda en toont allerlei afspraken) 'Los van mijn vier fotoshoots per week, heb ik ook tv-opnames voor Huizenjacht , moet ik de Temptation Party en deze shows van de Nationale Loterij presenteren. Binnenkort begin ik ook weer met de organisatie van Miss Antwerpen. Ik rol van het ene in het andere.' (lacht) Ben jij dan nooit helemaal leeg?

Je wil trouwens niet veel kwijt over de liefde hé?
'Dat is toch logisch? De afgelopen jaren hebben ze mijn privéleven helemaal bloot gelegd. ( De Kock was samen met Frank Slaets, de papa van Sébastien. Hij was betrokken bij een vechtpartij waarbij een schot werd afgevuurd en werd veroordeeld tot één jaar cel.) Dat heeft me geraakt. Waarom moet alles zo op straat terechtkomen? Telkens als het over mijn ex gaat, wordt mijn naam erbij geslingerd. Ik wil dat niet meer.' (blijft lang stil) Echt, dat heeft me gekwetst.'

Ga je nog naar Saint-Tropez op vakantie?
'Ik ben er deze vakantie maar één keer geweest. Omdat Sébastien daar zat met zijn papa. Hem veertien dagen missen vond ik veel te lang.'

Durf je er nog in monokini te liggen? Je werd er ooit topless gefotografeerd en voor je het wist stond je met blote boezem in een boekje.
'Nee, ik lig enkel nog naakt in mijn achtertuin. Echt, ik doe dat niet meer. Je weet maar nooit.'

Naar een tropisch oord gaan voor opnames van 'Temptation Island' zit er ook al niet in.
Véronique De Kock: 'Nee, door de crisis hebben presentatoren op televisievlak niet veel te willen. Ik ben al heel blij dat VT4 mijn contract zal verlengen. Als ze mij niet meer willen, is het voor mij gedaan hé. Ik ben al 32 jaar, op je veertigste is het als tv-vrouw bye bye.'